De eerste dag zit erop. En hij was bijna suikervrij. Uitgezonderd het sneetje brood dat de meisjes bij de soep aten. Ik kon niet meteen brood zonder suiker vinden... ik zal deze week vers moeten bakken. ;-)Wanneer ik een paar alternatieve zoetmiddelen ga kopen in de biowinkel, vertel ik de eigenares over mijn uitdaging. Ze is (aangenaam) verrast te horen dat ik zo begaan ben met de gezondheid van mijn gezin. Ze bevestigt wat ik eerder vernam, nl. dat suiker een regelrechte ramp is voor je lichaam. Ze behoedt me voor wat afkickverschijnselen... en geeft me een recept voor zoete koekjes, voor de "moeilijke" momenten. "Hou me op de hoogte" zegt ze, wanneer ik de winkel verlaat. Zal ik zeker doen.
Na school loop ik met de kinderen nog even een grootwarenhuis binnen. Slecht plan. Overal staat suiker op de loer. Van "vleesje" aan de toog van de beenhouwerij tot gewilde snoepje bij de dame aan de kassa. De geneugten van het "boodschappen doen met mama" werden onaangekondigd ontzegd. Sorry meisjes.
